
เป็นสถานีรถไฟปลายทางของเส้นทางรถไฟสายใต้ฝั่งทะเลอันดามัน ตั้งอยู่ที่อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2456 ในอดีตเป็นศูนย์กลางการขนส่งสินค้าระหว่างประเทศ โดยมีรางรถไฟต่อถึงท่าเรือกันตัง ซึ่งเป็นท่าเรือสำคัญในการค้าขายกับสิงคโปร์ มาเลเซีย และอินโดนีเซีย เทศบาลนครกันตังTeawlay+3วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี+3เทศบาลนครกันตัง+3
อาคารสถานีมีลักษณะเป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับน้ำตาล หลังคาทรงปั้นหยา ผสมผสานสถาปัตยกรรมไทยและยุโรป มีลวดลายไม้ฉลุตกแต่งบริเวณยอดจั่วและเชิงชาย ภายในแบ่งเป็นส่วนสถานีและชานชาลา โดยมีหลังคาคลุมแยกต่างหาก ปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากร คลังข้อมูล PSU+3วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี+3ททท. เว็บไซต์ทางการ+3คลังข้อมูล PSU+1วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี+1
บริเวณสถานียังมีสิ่งก่อสร้างทางประวัติศาสตร์ เช่น ที่กลับหัวรถจักรแบบหมุนได้ บ่อน้ำ และหอถังเก็บน้ำเหล็ก นอกจากนี้ยังมีการจัดตั้งห้องสมุดรถไฟ โดยนำตู้รถไฟเก่ามาดัดแปลงเป็นพื้นที่อ่านหนังสือสำหรับเด็กและเยาวชน Teawlay
สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือน สามารถแวะร้านกาแฟ “LOVE STATION” ซึ่งตั้งอยู่ใกล้สถานี ร้านตกแต่งในสไตล์วินเทจ มีเครื่องดื่มแนะนำอย่างมะม่วงเบาปั่น ซึ่งเป็นผลไม้ท้องถิ่นของตรัง Teawlay
สถานีรถไฟกันตัง ไม่เพียงเป็นจุดหมายปลายทางของเส้นทางรถไฟสายใต้ แต่ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สะท้อนถึงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของเมืองตรังอย่างแท้จริง